lunes, 11 de abril de 2011

El porque...

El porque de todo este tiempo sin dar señales de vida ha sido un GRAN porque... Ahora puedo decir que los sueños (a veces) ¡se cumplen! Nuestro gran sueño, el de encontrar una casita, se ha hecho realidad! ¡POR FIN! Después de luchar, de desesperarnos, de darlo todo por perdido, de volver a empezar, de seguir luchando... podemos decir que todo el esfuerzo ha valido la pena: ya tenemos nuestra "Casita de Papel". Desde el día de la firma, ha sido un no parar de obras, pinturas, parquets, muebles, cajas, traslados, polvo, desorden, pero sobretodo de mucha alegría e ilusión!



Qué gozada tener las llaves nuevas de nuestra casita!



Tener ayuda de todos los nuestros. ¡Qué decir de mi suegro!, el artífice y gran jefe de obra... Mi hermano y mi cuñada, siempre dispuestos a todo.



El currante número uno, Fructu, ¡la energía que me levantaba cuando mis fuerzas flaqueaban!



El cansancio de hacérselo todo uno mismo se ve compensado con ver que vas avanzando poco a poco, construyendo una ilusión.



Y esa alegría infinita cuando ves que poco a poco todo va tomando forma. ¡El grandísimo y esperado momento de colocar el último pedacito de parket!



Qué decir del día D..., el temido día de la mudanza... Pero por fin en casa!



Desde aquí, muchas gracias a todos los que, queriendo o sin querer, habéis ayudado en este sueño, gracias por los ánimos, por las horas aguantando rollos, por compartir nuestra alegría, por echarnos una mano, por invertir vuestro tiempo y esfuerzo en nuestra casa, por darnos fuerzas deseándonos lo mejor... ¡gracias!

Apa, sort a la vida!

6 comentarios:

  1. Ole, ole y ole!! Gran crònica, gran casa i grans vosaltres!!!! :)
    I jo que me'n alegro haver-ho viscut d'apropet!! Ara només em falta inaugurar la temporada de barbacoas!!! A tomar el sooooooool!!!

    PEtons com melons pels dos!!

    ResponderEliminar
  2. moltes felicitats mir, ara toca gaudir-la!

    petons

    ResponderEliminar
  3. Felicidades princesa ya tienes tu castillo, y ya nos lo enseñas cuando este totalmente terminado,.
    Besos

    ResponderEliminar
  4. Uuuuuueeeeeeeee!!!!!
    Quines ganes de tornar a trepitjar la Caseta de Paper i amb la petitona....
    Realment heu fet un treballassu increible!! Tot té els seus fruits! ;)
    Ara, a dirfrutar-ho!!!!!!

    ResponderEliminar
  5. Me alegro muchisimo Mire!!! Queremos ver más fotos... de ese enooorme trabajo...

    Muchas felicidades a los dos!!!

    ResponderEliminar
  6. ENHORABUENAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA

    jo, si yo me sentí un poco así cuando nos mudamos a los tres pisos de alquiler q ya llevamos, ni me imagino lo q debe ser encontrar un sitio en el q puedas clavar una puntilla sin mieddo, jeje

    un beso y salud pa disfrutarla!!!

    ResponderEliminar